Najnowsze artykuły
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Zygmunt Klukowski
Znany jako: Podwiński
10
8,5/10
Urodzony: 25.01.1885Zmarły: 23.11.1959
Polski lekarz, historyk i pisarz.
Urodził się w Odessie. Jako siedmioletnie dziecko przeniósł się z rodzicami do Moskwy.
Studiował medycynę na Uniwersytecie Moskiewskim i na UJ.
Używał literackiego pseudonimu "Podwiński".
Członek Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS).
Kolekcjoner książek z zakresu historii medycyny oraz historii regionalnej.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1937).
W czasie II wojny światowej działał w Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) oraz w AK.
Po wojnie dwukrotnie aresztowany z powodu przynależności do AK.
Na krótko przed śmiercią otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1958) oraz Nagrodę "Polityki" za najlepszy zapis nowożytnej historii Polski (książka "Dziennik z lat okupacji", 1959).
Od 1985 roku przyznawana jest Nagroda im. Zygmunta Klukowskiego.
Wybrane publikacje: "Organizacja pomocy lekarskiej dla włościan w Ordynacji Nieświeskiej książąt Radziwiłłów w pierwszej połowie XIX wieku" (1925),"Instrukcja dla lekarzy polowych w powstaniu 1863 roku" (1937),"Zamojszczyzna w walce z Niemcami 1939–1944" (Wydawnictwo Materiałów do dziejów Zamojszczyzny w latach wojny 1939-1944, 1946),"Dziennik z lat okupacji" (Lubelska Spółdzielnia Wydawnicza, 1958).http://
Urodził się w Odessie. Jako siedmioletnie dziecko przeniósł się z rodzicami do Moskwy.
Studiował medycynę na Uniwersytecie Moskiewskim i na UJ.
Używał literackiego pseudonimu "Podwiński".
Członek Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS).
Kolekcjoner książek z zakresu historii medycyny oraz historii regionalnej.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1937).
W czasie II wojny światowej działał w Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) oraz w AK.
Po wojnie dwukrotnie aresztowany z powodu przynależności do AK.
Na krótko przed śmiercią otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1958) oraz Nagrodę "Polityki" za najlepszy zapis nowożytnej historii Polski (książka "Dziennik z lat okupacji", 1959).
Od 1985 roku przyznawana jest Nagroda im. Zygmunta Klukowskiego.
Wybrane publikacje: "Organizacja pomocy lekarskiej dla włościan w Ordynacji Nieświeskiej książąt Radziwiłłów w pierwszej połowie XIX wieku" (1925),"Instrukcja dla lekarzy polowych w powstaniu 1863 roku" (1937),"Zamojszczyzna w walce z Niemcami 1939–1944" (Wydawnictwo Materiałów do dziejów Zamojszczyzny w latach wojny 1939-1944, 1946),"Dziennik z lat okupacji" (Lubelska Spółdzielnia Wydawnicza, 1958).http://
8,5/10średnia ocena książek autora
74 przeczytało książki autora
267 chce przeczytać książki autora
7fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Terror niemiecki w Zamojszczyźnie 1939-1944
Zygmunt Klukowski
9,5 z 2 ocen
4 czytelników 0 opinii
2018
Zamojszczyzna w walce z Niemcami 1939-1944
Zygmunt Klukowski
8,5 z 2 ocen
2 czytelników 0 opinii
2018
Karta. Kwartalnik historyczny, nr 49
Alicja Wancerz-Gluza, Zygmunt Klukowski
8,0 z 1 ocen
4 czytelników 0 opinii
2006
Karta. Kwartalnik historyczny, nr 42
Henryk Schonker, Zygmunt Klukowski
0,0 z ocen
4 czytelników 0 opinii
2004
Najnowsze opinie o książkach autora
Zamojszczyzna. T. 2, 1944-1959 Zygmunt Klukowski
8,6
Cieszę się, że przeczytałem tę książkę i że w ogole na nią trafiłem. Dzięki Zygmuntowi Klukowskiemu przeniosłem się w czasie. A był to czas ogromnej próby. Klukowski w obliczu potworności wojny i tego co działo się po wojnie był moim sumieniem.
Smutne były jego powojenne dzieje. Za współpracę z AK dwa razy był w więzieniu; rok w Lublinie, a później skazany na 10 lat dwa lata odsiedział we Wronkach. Jego syn Tadeusz Klukowski za powojenną konspirację dostał w 1953 roku karę śmierci i go rozstrzelano. Zygmunt Klukowski do końca życia (1959) nie dostał żadnych wiadomości o synu. Do dzisiaj nie wiadomo gdzie został pochowany.
Zapiski Klukowskiego obejmujące okres powojenny, czyli po 1944 roku, zostały ujawnione dopiero po 1991 roku, kiedy jego pierwszy syn z pierwszego małżeństwa - Jerzy Klukowski - przyjechał ze Stanów i dał ogłoszenie do gazet że ich poszukuje. Wiedział, że jego ojciec powierzył je zaufanej osobie. Udało mu się je pozyskać. Lecz niedługo się nimi cieszył; kilka dni później odwiedzając Kraków zmarł tam na atak serca.
Karta, wydając "Zamojszczyznę", odnalazła wnuka Zygmunta - Andrew Klukowskiego - aż w Tajlandii i pozyskała do niniejszego wydawnictwa owe zapiski.
Jest moc w tych dwóch tomach "Zamojszczyzny". Jest moc i magia.
Zamojszczyzna. T. 1, 1918-1943 Zygmunt Klukowski
8,5
Lektura rewelacyjna, oczywiście dotyczy to dwóch tomów. Choć może nie do końca wypada oceniać sobie taką materię w kategoriach czysto czytelniczych, to jednak właśnie w tych kategoriach, jako odtrutka na wielkie nic dzisiejszego świata, jest świetna. Wielki dokument swojego czasu, na który natrafiłem dzięki pomocy znajomego księgarza. Wgląd w historię, który daje taka książka jest bezcenny. Wiele kwestii, które dotąd wydawały się niejasne, sporne, krystalizuje się w obliczu siły bezpośredniej relacji. Cudownie ozdrowieńcza jest świadomość, że autor nie jest zawodowym pisarzem/historykiem lub, nie daj Boże, filozofem. Nie snuje teorii i teoryjek, nie dorabia wątpliwej filozofii - pisze o tym, co widzi na własne oczy. Jest to postawa, która zarobiła na kilak gwiazdek z tych, które z przyjemnością i bez wątpliwości przydzieliłem. Znajomy czytelnik, z którym ostatnio czytamy równolegle, potwierdza w całości moje bardzo wysokie oceny "Zamojszczyzny". Trudno pisać o zawartości książki. Zarówno fragment o przedwojennej prowincji (ponoć jedne z najlepszych w literaturze polskiej),jak i szokujący zapis wyjątkowego terroru niemieckiego na Zamojszczyźnie, jak i pierwsze lata PRL-u (bez złudzeń) - wszystko jest bardzo ciekawe. Polecam bez zastrzeżeń - bezwzględnie warto!